Naar inhoud springen

Junior Eurovisiesongfestival 2021

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Junior Eurovisiesongfestival 2021
Imagine
Gastland Vlag van Frankrijk Frankrijk
Locatie La Seine Musicale, Parijs
Omroep France Télévisions
Datum 19 december 2021
Presentatoren Elodie Gossuin
Olivier Minne
Carla Lazzari
Winnaar
Land Vlag van Armenië Armenië
Lied Qami qami
Artiest Maléna
Andere gegevens
Aantal landen 19
Terugkerend Vlag van Albanië Albanië
Vlag van Armenië Armenië
Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan
Vlag van Bulgarije Bulgarije
Vlag van Ierland Ierland
Vlag van Italië Italië
Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië
Vlag van Portugal Portugal
Terugtrekkend Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland
Openingsact Ofenbach
Intervalact Valentina met J'imagine,
Barbara Pravi met Voilà,
Alle deelnemers met Imagine
Chronologie
◄ 2020 – 2022 ►

Het Junior Eurovisiesongfestival 2021 was de negentiende editie van het jaarlijkse Junior Eurovisiesongfestival. Het werd georganiseerd door France Télévisions en de EBU. Het festival werd gehouden in Frankrijk, dat in 2020 voor het eerst wist te winnen. Het was de eerste keer dat Frankrijk het festival organiseerde. Armenië won het festival.

Het podium van het Junior Eurovisiesongfestival 2021

Na de overwinning van Frankrijk op het Junior Eurovisiesongfestival 2020 gaf het hoofd van de Franse delegatie, Alexandra Redde-Amiel, aan dat France Télévisions graag de editie van 2021 wilde organiseren.[1] Op 9 december 2020 maakte de EBU bekend dat Frankrijk het festival mocht gaan organiseren.

Op 20 mei 2021 maakte de Franse omroep in een persconferentie de gaststad en slogan bekend.

Het festival werd gehouden worden in de Franse hoofdstad Parijs in La Seine Musicale, een poptempel die zijn deuren opende in 2017.[2] Hoewel La Seine Musicale in Boulogne-Billancourt ligt, werd de naam van de buurstad Parijs gebruikt.

Invloed van de COVID-19-pandemie

[bewerken | brontekst bewerken]

De EBU werkte vanwege de coronapandemie aan drie scenario's:

  1. Het evenement wordt gehouden zonder beperkingen. Dit is hoe het evenement werd gehouden voordat de pandemie uitbrak.
  2. Het evenement wordt gehouden met maatregelen voor sociale onthouding. Dit is gelijk aan het scenario dat werd gebruikt bij het Eurovisiesongfestival 2021.
  3. Hetzelfde als scenario 2 met daarbij de mogelijkheid voor deelnemende landen om vanuit eigen land op te treden als het niet mogelijk is om af te reizen naar Parijs. Bij het Eurovisiesongfestival 2021 maakte Australië gebruik van deze mogelijkheid.

Uiteindelijk kon de show doorgaan zonder noemenswaardige beperkingen. De openingsceremonie werd evenwel zonder de aanwezigheid van delegaties van de deelnemende landen gehouden,[3] en de juryshow werd zonder publiek gehouden.[4]

Visueel ontwerp

[bewerken | brontekst bewerken]

De slogan van dit jaar, Imagine, werd tegelijk met de gaststad bekend gemaakt.[2] Het was een verwijzing naar het winnende lied van het jaar voordien, J'imagine, en was meteen een aanmoediging voor kinderen om hun dromen na te jagen.

Het logo werd op 24 augustus onthuld. Het was geïnspireerd op drie thema's: verbeelding, Kerstmis en Parijs.[5]

Presentatoren

[bewerken | brontekst bewerken]

De presentatoren waren Élodie Gossuin, Olivier Minne en Carla Lazzari. Carla deed voor Frankrijk mee aan het Junior Eurovisiesongfestival 2019.

Opening- en intervalacts

[bewerken | brontekst bewerken]

De openingsact werd verzorgd door het Franse dj-duo Ofenbach.

Er waren drie intervalacts:

  • Valentina, de winnares van het jaar voordien, zong een speciale kerstversie van haar winnende lied J'imagine.
  • Barbara Pravi, nummer twee van het Eurovisiesongfestival 2021 en schrijfster van J'imagine, bracht haar lied Voilà.
  • Alle deelnemers van dit jaar brachten ten slotte het gezamenlijk nummer Imagine ten gehore.
Plaats Land Taal Artiest Lied Jury Publiek Totaal
1 Vlag van Armenië Armenië Armeens en Engels Maléna Qami qami 115 109 224
2 Vlag van Polen Polen Pools en Engels Sara James Somebody 116 102 218
3 Vlag van Frankrijk Frankrijk Frans Enzo Tic tac 120 67 187
4 Vlag van Georgië Georgië Georgisch, Engels en Frans Nikoloz Kajaia Let's count the smiles 104 59 163
5 Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan Azerbeidzjaans en Engels Sona Əzizova One of those days 109 42 151
6 Vlag van Oekraïne Oekraïne Oekraïens Olena Oesenko Vazjil 62 63 125
7 Vlag van Rusland Rusland Russisch en Engels Tanja Mezjentseva Mon ami 74 50 124
8 Vlag van Kazachstan Kazachstan Kazachs en Frans Älinūr Hamzin & Beknūr Jänıbekūly Ertegi älemi 64 57 121
9 Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië Macedonisch en Engels Dajte Muzika Green forces 55 59 114
10 Vlag van Italië Italië Italiaans en Engels Elisabetta Lizza Specchio 60 47 107
11 Vlag van Portugal Portugal Portugees Simão Oliveira O rapaz 9 92 101
12 Vlag van Malta Malta Engels Ike & Kaya My home 47 50 97
13 Vlag van Servië Servië Servisch Jovana & Dunja Oči deteta 24 62 86
14 Vlag van Albanië Albanië Albanees en Engels Anna Gjebrea Stand by you 45 39 84
15 Vlag van Spanje Spanje Spaans Levi Díaz Reír 30 47 77
16 Vlag van Bulgarije Bulgarije Bulgaars en Engels Deni & Marti Voice of love 39 38 77
17 Vlag van Duitsland Duitsland Duits en Engels Pauline Imagine us 15 46 61
18 Vlag van Ierland Ierland Iers Maiú Levi Lawlor Saor 5 39 44
19 Vlag van Nederland Nederland Nederlands en Engels Ayana Mata sugu aō ne 9 34 43
 Deelnemende landen
 Landen die in het verleden deelnamen, maar in 2021 afwezig waren

Terugkerende landen

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Vlag van Albanië Albanië – In 2020 trok Albanië zich terug vanwege de coronapandemie.[6]
  • Vlag van Armenië Armenië – In 2020 trok Armenië zich op het laatste moment terug vanwege de politieke situatie in het land.[7]
  • Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan – Na drie jaar afwezigheid keerde Azerbeidzjan terug.[8]
  • Vlag van Bulgarije Bulgarije – Na vijf jaar keerde Bulgarije terug.[7]
  • Vlag van Ierland Ierland – In 2020 trok Ierland zich terug vanwege de coronapandemie.[9]
  • Vlag van Italië Italië – In 2020 trok Italië zich terug vanwege de coronapandemie.[10]
  • Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië – In 2020 trok Noord-Macedonië zich terug vanwege de coronapandemie.[11]
  • Vlag van Portugal Portugal – In 2020 trok Portugal zich terug vanwege de coronapandemie.[9]

Geschorst land

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland – Op 28 mei werd het EBU-lidmaatschap van de Wit-Russische staatsomroep BTRC opgeschort vanwege het niet-naleven van de EBU-vereisten rond de persvrijheid.[12] Op 30 juni maakte de Wit-Russische staatsradio bekend dat het land uit het EBU was gezet.[13] Dat betekende dat Wit-Rusland niet meer mocht deelnemen aan Eurovisie-evenementen, waaronder het Junior Eurovisiesongfestival. Het land mocht deze evenementen ook niet meer uitzenden. Doordat ze zich (verplicht) terugtrokken, is Nederland het enige overgebleven land dat aan alle edities heeft meegedaan.

Terugkerende artiesten

[bewerken | brontekst bewerken]
Land Artiest Plaats Eerdere deelname namens Jaar Plaats toen
Vlag van Rusland Rusland Tanja Mezjentseva 7 Vlag van Rusland Rusland (samen met Denberel Oorzjak) 2019 13